Eva van Bemmelen

Duo-luik potretten voor groepstentoonstelling 'Reading Characters' bij Billytown, Den Haag

Installatie @ Nieuw Dakota, Amsterdam

'k' is een portret van K. K was ooit in mijn leven een belangrijk persoon voor mij maar is niet meer in beeld. Zijn contouren zijn steeds minder zichtbaar. Uitgewist, verdwijnt hij langzaam uit mijn zicht.

T-space is a new artistic space in Antwerp. As it was for a long time under construction I created a cloud on the window. During the renovation nothing was visible, you could only see some contours. During the opening-night I made an 't' in the window which was an opening true the cloud.

'i' wilt haar punt maken maar weet eigelijk niet zo goed hoe het te zeggen, hoe het over te brengen. Ze zoekt naar haar punt.

'w' is onderdeel van een serie van 3 waar ik vormen onderzoek met dezelfde betekenis. Wanneer kinderen leren lezen en schrijven worden vormen ineens gekoppeld aan klanken, aan een betekenis. De werken m, u en p zijn tegelijkertijd w, n en d, maar tegelijkertijd ook vele andere betekenissen. De doeken kunnen gedraaid worden en zo zoeken de vormen naar de betekenis van het schrift, de vorm, de taal die je gebruikt.

'u' is onderdeel van een serie van 3 waar ik vormen onderzoek met dezelfde betekenis. Wanneer kinderen leren lezen en schrijven worden vormen ineens gekoppeld aan klanken, aan een betekenis. De werken m, u en p zijn tegelijkertijd w, n en d, maar tegelijkertijd ook vele andere betekenissen. De doeken kunnen gedraaid worden en zo zoeken de vormen naar de betekenis van het schrift, de vorm, de taal die je gebruikt.

'm' is onderdeel van een serie van 3 waar ik vormen onderzoek met dezelfde betekenis. Wanneer kinderen leren lezen en schrijven worden vormen ineens gekoppeld aan klanken, aan een betekenis. De werken m, u en p zijn tegelijkertijd w, n en d, maar tegelijkertijd ook vele andere betekenissen. De doeken kunnen gedraaid worden en zo zoeken de vormen naar de betekenis van het schrift, de vorm, de taal die je gebruikt.

Visible is the effort it takes ‘a’ to fit into the space. The ‘a’ is too big. She is a wooden installation and placed in the middle of a space. To see her at first you see she is uncomfortable, but when going though ‘a’ and looking at it in the other side it loses its meaning and it becomes an object, architectural—and again a cultural meaning. The two dimensional shape becomes three dimensional. This transformation (from the semiotic into the physical) is a liberating, democratising action. It shows that language is not some sort of metaphysical, untouchable, platonic entity, hovering high above us – but that language is ultimately material, tactile, physical, touchable, concrete. It is constructed, and thus can also be deconstructed, or reconstructed. It can even be destroyed. It can be touched, changed, shaped – by everyone.

'p' is onderdeel van een serie van 3 waar ik vormen onderzoek met dezelfde betekenis. Wanneer kinderen leren lezen en schrijven worden vormen ineens gekoppeld aan klanken, aan een betekenis. De werken m, u en p zijn tegelijkertijd w, n en d, maar tegelijkertijd ook vele andere betekenissen. De doeken kunnen gedraaid worden en zo zoeken de vormen naar de betekenis van het schrift, de vorm, de taal die je gebruikt.