Louis Braddock Clarke

UNDER BOOM (2024) is a hallucinatory audiovisual experience shaped through a combination of human-shaped sonic ecologies and deep time. Framed as a listening station and a geological hotspot to imagine society’s shifting sonic world, the work takes the audience through an anthropogenic experience with infrasound, an inaudible bandwidth of 0–20 Hz filled with shockwaves caused by human activities. These include mining blasts, burning space debris, air strikes, atomic bangs, sonic booms, seismic guns, and the calving of ice sheets. The work stems from the discovery of a listening island in the mid-Atlantic, which due to its geo-positioning and low noise ratio is hyper-sensitive to long-wave sounds. From this island, the sonic ruptures of the Earth’s ever-changing global acoustics and politics can be heard. UNDER BOOM is captured using stroboscopic techniques, where anthropogenic beats orchestrate the presence of visuals. Infrasonic events become markers of visibility, entangling frequency with video frame-rates in an act to dissolve ocularcentrism. The frictions of vibrating matter, shaking sonics, and flickering images highlight the physical renderings of human sonic disasters on the Earth. What if the Earth was dancing faster and faster every year? The 2-channel installation alludes to the ever-sounding surfaces of our Earth, and how our inaudible soundscapes are getting louder and louder, heavier and heavier. UNDER BOOM suggests that tomorrow will be louder. Everyday infrasound energy increases in quantity and intensity as we see more and more disasters, geopolitics, land grabs, wars, genocides, colonizations (earth and space), and an inherent condition of capitalism to keep accelerating. These entanglements of devastation manifest in sound, and echo around the Earth as long waves. It is infrasound that moves our bodies to the subwoofers in techno clubs, it is infrasound that flirts with ghosts, and it is infrasound that will be the sonic evidence of the Anthropocene.

UNDER BOOM (2024) is a hallucinatory audiovisual experience shaped through a combination of human-shaped sonic ecologies and deep time. Framed as a listening station and a geological hotspot to imagine society’s shifting sonic world, the work takes the audience through an anthropogenic experience with infrasound, an inaudible bandwidth of 0–20 Hz filled with shockwaves caused by human activities. These include mining blasts, burning space debris, air strikes, atomic bangs, sonic booms, seismic guns, and the calving of ice sheets. The work stems from the discovery of a listening island in the mid-Atlantic, which due to its geo-positioning and low noise ratio is hyper-sensitive to long-wave sounds. From this island, the sonic ruptures of the Earth’s ever-changing global acoustics and politics can be heard. UNDER BOOM is captured using stroboscopic techniques, where anthropogenic beats orchestrate the presence of visuals. Infrasonic events become markers of visibility, entangling frequency with video frame-rates in an act to dissolve ocularcentrism. The frictions of vibrating matter, shaking sonics, and flickering images highlight the physical renderings of human sonic disasters on the Earth. What if the Earth was dancing faster and faster every year? The 2-channel installation alludes to the ever-sounding surfaces of our Earth, and how our inaudible soundscapes are getting louder and louder, heavier and heavier. UNDER BOOM suggests that tomorrow will be louder. Everyday infrasound energy increases in quantity and intensity as we see more and more disasters, geopolitics, land grabs, wars, genocides, colonizations (earth and space), and an inherent condition of capitalism to keep accelerating. These entanglements of devastation manifest in sound, and echo around the Earth as long waves. It is infrasound that moves our bodies to the subwoofers in techno clubs, it is infrasound that flirts with ghosts, and it is infrasound that will be the sonic evidence of the Anthropocene.

The shifting scapes of material in the ground’s sub-surface bend, tweak, and distort magnetotelluric currents. Vertical strata of rocks, soils, and metals slump over time due to climatic variation, disturbing the porous materials below. As the minerals fluctuate, telluric currents also shift in an ever-developing sonic dialogue. The magnetic data stored and amplified by the ground properties of the site are decoded by a geo-tool. The Earth becomes a substrate for listening, in which the underground filters and displays electro currents. The work borrows from scientific measuring devices which have been re-purposed for the act of listening rather than data collection. The installation offers a live dig into the electrical depths of The Hague. The work is part of the exhibition 'A State of Amplitude' in collaboration with ReWire festival. Exhibited: Quartiar Contemporary Art Initiatives as part of ReWire festival 2021

The shifting scapes of material in the ground’s sub-surface bend, tweak, and distort magnetotelluric currents. Vertical strata of rocks, soils, and metals slump over time due to climatic variation, disturbing the porous materials below. As the minerals fluctuate, telluric currents also shift in an ever-developing sonic dialogue. The magnetic data stored and amplified by the ground properties of the site are decoded by a geo-tool. The Earth becomes a substrate for listening, in which the underground filters and displays electro currents. The work borrows from scientific measuring devices which have been re-purposed for the act of listening rather than data collection. The installation offers a live dig into the electrical depths of The Hague. The work is part of the exhibition 'A State of Amplitude' in collaboration with ReWire festival. Exhibited: Quartiar Contemporary Art Initiatives as part of ReWire festival 2021

The shifting scapes of material in the ground’s sub-surface bend, tweak, and distort magnetotelluric currents. Vertical strata of rocks, soils, and metals slump over time due to climatic variation, disturbing the porous materials below. As the minerals fluctuate, telluric currents also shift in an ever-developing sonic dialogue. The magnetic data stored and amplified by the ground properties of the site are decoded by a geo-tool. The Earth becomes a substrate for listening, in which the underground filters and displays electro currents. The work borrows from scientific measuring devices which have been re-purposed for the act of listening rather than data collection. The installation offers a live dig into the electrical depths of The Hague. The work is part of the exhibition 'A State of Amplitude' in collaboration with ReWire festival. Exhibited: Quartiar Contemporary Art Initiatives as part of ReWire festival 2021

Door de zone van onsterfelijk geluid binnen te gaan, kunnen zowel materiële als niet-materiële mechanismen worden gemeten. Dit levende territorium van ijzererts reikt verder dan de fysieke deeltjes en in een vloeibare bol. Een kakofonie van ruis en informatie, begrensd door een opvouwbare dimensie. De magnetische gegevens die worden opgeslagen en versterkt door de metalen eigenschappen van de site worden gedecodeerd door een geo-tool. Achter deze gordijnen van lichamelijkheid verschijnen een reeks onzichtbare inscripties die vloeien en dansen in de ruimte. Hier wordt de landmeter een actieve lezer van diepe tijd, huidige tijd en nieuwe tijd, terwijl hij voortdurend temporele morfologie tegenkomt. Het binnentreden van deze ijzeren kern van signalen wordt fundamenteel voor de inquisitie van onzichtbare ruimte en techno-centrische positionering.

Door de zone van onsterfelijk geluid binnen te gaan, kunnen zowel materiële als niet-materiële mechanismen worden gemeten. Dit levende territorium van ijzererts reikt verder dan de fysieke deeltjes en in een vloeibare bol. Een kakofonie van ruis en informatie, begrensd door een opvouwbare dimensie. De magnetische gegevens die worden opgeslagen en versterkt door de metalen eigenschappen van de site worden gedecodeerd door een geo-tool. Achter deze gordijnen van lichamelijkheid verschijnen een reeks onzichtbare inscripties die vloeien en dansen in de ruimte. Hier wordt de landmeter een actieve lezer van diepe tijd, huidige tijd en nieuwe tijd, terwijl hij voortdurend temporele morfologie tegenkomt. Het binnentreden van deze ijzeren kern van signalen wordt fundamenteel voor de inquisitie van onzichtbare ruimte en techno-centrische positionering.

Door de zone van onsterfelijk geluid binnen te gaan, kunnen zowel materiële als niet-materiële mechanismen worden gemeten. Dit levende territorium van ijzererts reikt verder dan de fysieke deeltjes en in een vloeibare bol. Een kakofonie van ruis en informatie, begrensd door een opvouwbare dimensie. De magnetische gegevens die worden opgeslagen en versterkt door de metalen eigenschappen van de site worden gedecodeerd door een geo-tool. Achter deze gordijnen van lichamelijkheid verschijnen een reeks onzichtbare inscripties die vloeien en dansen in de ruimte. Hier wordt de landmeter een actieve lezer van diepe tijd, huidige tijd en nieuwe tijd, terwijl hij voortdurend temporele morfologie tegenkomt. Het binnentreden van deze ijzeren kern van signalen wordt fundamenteel voor de inquisitie van onzichtbare ruimte en techno-centrische positionering.

Door de zone van onsterfelijk geluid binnen te gaan, kunnen zowel materiële als niet-materiële mechanismen worden gemeten. Dit levende territorium van ijzererts reikt verder dan de fysieke deeltjes en in een vloeibare bol. Een kakofonie van ruis en informatie, begrensd door een opvouwbare dimensie. De magnetische gegevens die worden opgeslagen en versterkt door de metalen eigenschappen van de site worden gedecodeerd door een geo-tool. Achter deze gordijnen van lichamelijkheid verschijnen een reeks onzichtbare inscripties die vloeien en dansen in de ruimte. Hier wordt de landmeter een actieve lezer van diepe tijd, huidige tijd en nieuwe tijd, terwijl hij voortdurend temporele morfologie tegenkomt. Het binnentreden van deze ijzeren kern van signalen wordt fundamenteel voor de inquisitie van onzichtbare ruimte en techno-centrische positionering.

Door de zone van onsterfelijk geluid binnen te gaan, kunnen zowel materiële als niet-materiële mechanismen worden gemeten. Dit levende territorium van ijzererts reikt verder dan de fysieke deeltjes en in een vloeibare bol. Een kakofonie van ruis en informatie, begrensd door een opvouwbare dimensie. De magnetische gegevens die worden opgeslagen en versterkt door de metalen eigenschappen van de site worden gedecodeerd door een geo-tool. Achter deze gordijnen van lichamelijkheid verschijnen een reeks onzichtbare inscripties die vloeien en dansen in de ruimte. Hier wordt de landmeter een actieve lezer van diepe tijd, huidige tijd en nieuwe tijd, terwijl hij voortdurend temporele morfologie tegenkomt. Het binnentreden van deze ijzeren kern van signalen wordt fundamenteel voor de inquisitie van onzichtbare ruimte en techno-centrische positionering.

Het apparaat dat wordt gebruikt in de film 'Untangling Noises of Matter' is een zelfgebouwd geo-hulpmiddel dat verschillende delen van het elektromagnetische spectrum onderzoekt en scant. Als installatie wordt het een live luisterstation naar de omringende signalen die door de ionenwereld navigeren. Afhankelijk van de specifieke locatie van de installatie kan het ‘Radio Ear’ apparaat worden afgestemd en geprogrammeerd om de magnetische signalen van de lokale spectrale ecologie te complimenteren.

Het apparaat dat wordt gebruikt in de film 'Untangling Noises of Matter' is een zelfgebouwd geo-hulpmiddel dat verschillende delen van het elektromagnetische spectrum onderzoekt en scant. Als installatie wordt het een live luisterstation naar de omringende signalen die door de ionenwereld navigeren. Afhankelijk van de specifieke locatie van de installatie kan het ‘Radio Ear’ apparaat worden afgestemd en geprogrammeerd om de magnetische signalen van de lokale spectrale ecologie te complimenteren.

Deze installatie neemt een faseovergang over. Het object (vaas uit het begin van de 20e eeuw) legt zijn kwetsbare aard bloot door gevangen te worden tussen twee fasen van zijn. Door een machineturbulance orkestreert de vaas zijn eigen manoeuvres, voor onze ogen vliegend in een reeks onherkenbare posities. Een film met een gesplitst scherm vergroot de verhalen van balans, aanpassing, gemotoriseerd leven, simulatie en eeuwigdurend gedrag.

Het project begon met het bouwen van antennes om elektromagnetische golven te ontvangen die vrijkomen door de machines van De Electriciteitsfabriek, Den Haag. De stroom die in bepaalde perioden van de nacht werd geproduceerd, had rechtstreeks betrekking op piekgebruik van warmte in de stad. Ter vergelijking: informatie werd ook verzameld buiten de perimeter van het European Space Research and Technology Centre (ESTEC) in Noordwijk. Deze verzameling gegevens is een doorlopend onderzoek dat wordt gematerialiseerd en fysiek wordt gemaakt door aluminium buizen te beschrijven. Via een zelfgebouwd elektrolysesysteem worden beschrijvingen, symbolen en onbewerkte gegevens statisch gemaakt. Deze buizen worden vervolgens terug geplaatst op de plaatsen van elektromagnetische verzameling. In samenwerking met Zuzanna Zgierska

Onderzoek in eigen huis bij 's werelds grootste radiotelescoop.

Rond de omtrek van Aerial 6 wordt een serie elektromagnetisch luistergeluid uitgevoerd. Onderaan de foto is het ‘Radio Ear’ aanwezig.

De uitlaatpijp van een auto wordt waargenomen meanderend door een verlaten landschap. Deze ruimte hangt belangrijke objecten van vrijheid op, tijdens veroudering. Verloren in de omgeving van de geschiedenis, toegeven naar een hedendaags tijdperk van onzichtbare apparaten.

In de luchtmachtrecords van de VS bevindt zich een reeks documenten met tekens, vizier en analyse van alle vliegende objecten. In de records zijn er grote verhoudingen die wijzen op afwijkingen in de categorieën ‘onbekend’ en ‘overig’. Het onlangs uitgebrachte archief is ook onvolledig ... Deze reeks van werkzaamheden behelsde de herontdekking van de 'Other' en fungeerde als een heruitgave van de ontbrekende pagina's uit het archief. Een voorgesteld alternatief voor de bekende openbare geschiedenis van ETA.

In de luchtmachtrecords van de VS bevindt zich een reeks documenten met tekens, vizier en analyse van alle vliegende objecten. In de records zijn er grote verhoudingen die wijzen op afwijkingen in de categorieën ‘onbekend’ en ‘overig’. Het onlangs uitgebrachte archief is ook onvolledig ... Deze reeks van werkzaamheden behelsde de herontdekking van de 'Other' en fungeerde als een heruitgave van de ontbrekende pagina's uit het archief. Een voorgesteld alternatief voor de bekende openbare geschiedenis van ETA.

SILENT SUN SPLATTER, photographs shot in analog format within a volcanic network of the Triple Junction in the Atlantic Ocean. This intersection of deep geological time moves in three directions: 40° North at 22.9 mm/year, 38° North at 19.8 mm/year, and East at 2.2 mm/year. Between these tectonic plates stretch a series of shifting tubes descending into the Earth’s mantle—time markers, listening posts of the outer world, and sites of chemical reactions. Through a combination of metals, bacteria, calcareous water, human contamination, and humidity, the tubes are illuminated by a “biological film,” turning these hidden places into new and astonishing landscapes. Using a blend of “bio-film” and metals from the Earth’s depths, medium-format negatives are exposed to these terrestrial “delights.” Each negative is immersed in different temporal scales of chemical formulas, all dictated and produced by the action and movement of the Earth. Colors, exposure, shutter speed, development time, and composition are analogically shaped by geological matter 544 meters beneath the Triple Junction.

SILENT SUN SPLATTER, photographs shot in analog format within a volcanic network of the Triple Junction in the Atlantic Ocean. This intersection of deep geological time moves in three directions: 40° North at 22.9 mm/year, 38° North at 19.8 mm/year, and East at 2.2 mm/year. Between these tectonic plates stretch a series of shifting tubes descending into the Earth’s mantle—time markers, listening posts of the outer world, and sites of chemical reactions. Through a combination of metals, bacteria, calcareous water, human contamination, and humidity, the tubes are illuminated by a “biological film,” turning these hidden places into new and astonishing landscapes. Using a blend of “bio-film” and metals from the Earth’s depths, medium-format negatives are exposed to these terrestrial “delights.” Each negative is immersed in different temporal scales of chemical formulas, all dictated and produced by the action and movement of the Earth. Colors, exposure, shutter speed, development time, and composition are analogically shaped by geological matter 544 meters beneath the Triple Junction.