Machiel van Soest

Het uitgangspunt van het werk is het huid-monochroom, de representatie van menselijke huid als een schilderij; ontdaan van ledematen en individuele kenmerken, opgespannen over een raamwerk. Zowel de fysieke als psychologische aspecten van de menselijke huid worden verkend in verschillende series, gecategoriseerd onder de term PTP (Pressure Temperature Pain). Deze termen verwijzen niet alleen naar de fysieke functies van de huid, zoals het voelen van druk, het aanvoelen van de omgevingstemperatuur of pijn bij verwonding. PTP verwijst ook naar de psychologische uitwerking van deze begrippen. Druk kan worden gerelateerd aan ideologie, temperatuur aan sfeer en pijn aan een traumatische gebeurtenis. De series verwant aan het huid-monochroom omvatten gemanipuleerde vlaggen en 'systems' (P), schilderijen van interne organen (T), tekstwerken (P), evenals werken die meer rond deze categorieën meanderen; noise-paintings, on paper, on screen en o.a. ready-mades. Deze series ontstaan gelijktijdig. Een serie kan als serie worden getoond. Een werk uit een serie kan ook onderdeel vormen van een zogenaamde compound, een samenstelling, een frase. De mededeling van een compound is visueel invoelbaar en niet talig. De bovenstaande omschrijving is geen uitleg en daarbij geen inkadering van het werk. De mededeling van het werk is generatief, leidend tot meerdere betekenissen, geheel afhankelijk van de toeschouwer zelf.