-
info
Concept een portret van een boom. Wat ik heb geprobeerd is om vanuit mijn innerlijk, gevoel voor schoonheid, vertaalt naar beeldtaal te laten zien. Me proberen te verbinden met een boom en plek die ik tegenkwam tijdens de wandeling in Meijendel. Ongeveer twee jaar lang heb ik die wandeling gemaakt ongeveer eens in de drie weken. Wat is een portret? Is het noodzakelijk dat het een foto is van een mens met een uitsnede van een gezicht tot schouders hoogte om het als een portret foto te kunnen ervaren? Volgens mij niet. Wel is het noodzakelijk om de verbinding met het subject te kunnen aangaan. Dat je als het ware een spiegel voorhoudt voor de toeschouwer die er naar kijkt. Een vertaling naar het innerlijk van de maker die het invoelbaar maakt voor de kijker. En waarom ervaren we een pasfoto niet als een portret en een goed uitgelichte foto die je het gevoel geeft alsof je naar een schilderij van Rembrandt kijkt wel? Bijvoorbeeld bij de foto's van Erwin Olaf is er geen discussie of dat een portretfoto is. Ik denk dat het belangrijk is om de natuur niet te ervaren als iets wat buiten mezelf staat. Een boom is een zeer complexe levensvorm die al miljoenen jaren bestaat. Veel langer dan een mens. Ik zie het als een tekortkoming van mezelf dat ik niet in staat ben om te communiceren met andere levensvormen die niet beschikken over menselijke taal. De natuur is complex en veel...is het de bedoeling om als mens daar een begrijpelijk concept van te maken... ik denk het niet. Maar het is wel belangrijk, voor mij om te kunnen ervaren dat ik onderdeel ben van de natuur. Dan ga ik daar bijna vanzelf respectvol mee om. Nu is het zo dat we de natuur aan vernietigen zijn voor allerlei economisch gewin. Als we beter instaat zijn om te kunnen inleven en verbinding te maken met andere levensvormen dan zullen we daar ook anders mee omgaan.
-
info
Concept een portret van een boom. Wat ik heb geprobeerd is om vanuit mijn innerlijk, gevoel voor schoonheid, vertaalt naar beeldtaal te laten zien. Me proberen te verbinden met een boom en plek die ik tegenkwam tijdens de wandeling in Meijendel. Ongeveer twee jaar lang heb ik die wandeling gemaakt ongeveer eens in de drie weken. Wat is een portret? Is het noodzakelijk dat het een foto is van een mens met een uitsnede van een gezicht tot schouders hoogte om het als een portret foto te kunnen ervaren? Volgens mij niet. Wel is het noodzakelijk om de verbinding met het subject te kunnen aangaan. Dat je als het ware een spiegel voorhoudt voor de toeschouwer die er naar kijkt. Een vertaling naar het innerlijk van de maker die het invoelbaar maakt voor de kijker. En waarom ervaren we een pasfoto niet als een portret en een goed uitgelichte foto die je het gevoel geeft alsof je naar een schilderij van Rembrandt kijkt wel? Bijvoorbeeld bij de foto's van Erwin Olaf is er geen discussie of dat een portretfoto is. Ik denk dat het belangrijk is om de natuur niet te ervaren als iets wat buiten mezelf staat. Een boom is een zeer complexe levensvorm die al miljoenen jaren bestaat. Veel langer dan een mens. Ik zie het als een tekortkoming van mezelf dat ik niet in staat ben om te communiceren met andere levensvormen die niet beschikken over menselijke taal. De natuur is complex en veel...is het de bedoeling om als mens daar een begrijpelijk concept van te maken... ik denk het niet. Maar het is wel belangrijk, voor mij om te kunnen ervaren dat ik onderdeel ben van de natuur. Dan ga ik daar bijna vanzelf respectvol mee om. Nu is het zo dat we de natuur aan vernietigen zijn voor allerlei economisch gewin. Als we beter instaat zijn om te kunnen inleven en verbinding te maken met andere levensvormen dan zullen we daar ook anders mee omgaan.
-
info
Concept een portret van een boom. Wat ik heb geprobeerd is om vanuit mijn innerlijk, gevoel voor schoonheid, vertaalt naar beeldtaal te laten zien. Me proberen te verbinden met een boom en plek die ik tegenkwam tijdens de wandeling in Meijendel. Ongeveer twee jaar lang heb ik die wandeling gemaakt ongeveer eens in de drie weken. Wat is een portret? Is het noodzakelijk dat het een foto is van een mens met een uitsnede van een gezicht tot schouders hoogte om het als een portret foto te kunnen ervaren? Volgens mij niet. Wel is het noodzakelijk om de verbinding met het subject te kunnen aangaan. Dat je als het ware een spiegel voorhoudt voor de toeschouwer die er naar kijkt. Een vertaling naar het innerlijk van de maker die het invoelbaar maakt voor de kijker. En waarom ervaren we een pasfoto niet als een portret en een goed uitgelichte foto die je het gevoel geeft alsof je naar een schilderij van Rembrandt kijkt wel? Bijvoorbeeld bij de foto's van Erwin Olaf is er geen discussie of dat een portretfoto is. Ik denk dat het belangrijk is om de natuur niet te ervaren als iets wat buiten mezelf staat. Een boom is een zeer complexe levensvorm die al miljoenen jaren bestaat. Veel langer dan een mens. Ik zie het als een tekortkoming van mezelf dat ik niet in staat ben om te communiceren met andere levensvormen die niet beschikken over menselijke taal. De natuur is complex en veel...is het de bedoeling om als mens daar een begrijpelijk concept van te maken... ik denk het niet. Maar het is wel belangrijk, voor mij om te kunnen ervaren dat ik onderdeel ben van de natuur. Dan ga ik daar bijna vanzelf respectvol mee om. Nu is het zo dat we de natuur aan vernietigen zijn voor allerlei economisch gewin. Als we beter instaat zijn om te kunnen inleven en verbinding te maken met andere levensvormen dan zullen we daar ook anders mee omgaan.
-
info
Concept een portret van een boom. Wat ik heb geprobeerd is om vanuit mijn innerlijk, gevoel voor schoonheid, vertaalt naar beeldtaal te laten zien. Me proberen te verbinden met een boom en plek die ik tegenkwam tijdens de wandeling in Meijendel. Ongeveer twee jaar lang heb ik die wandeling gemaakt ongeveer eens in de drie weken. Wat is een portret? Is het noodzakelijk dat het een foto is van een mens met een uitsnede van een gezicht tot schouders hoogte om het als een portret foto te kunnen ervaren? Volgens mij niet. Wel is het noodzakelijk om de verbinding met het subject te kunnen aangaan. Dat je als het ware een spiegel voorhoudt voor de toeschouwer die er naar kijkt. Een vertaling naar het innerlijk van de maker die het invoelbaar maakt voor de kijker. En waarom ervaren we een pasfoto niet als een portret en een goed uitgelichte foto die je het gevoel geeft alsof je naar een schilderij van Rembrandt kijkt wel? Bijvoorbeeld bij de foto's van Erwin Olaf is er geen discussie of dat een portretfoto is. Ik denk dat het belangrijk is om de natuur niet te ervaren als iets wat buiten mezelf staat. Een boom is een zeer complexe levensvorm die al miljoenen jaren bestaat. Veel langer dan een mens. Ik zie het als een tekortkoming van mezelf dat ik niet in staat ben om te communiceren met andere levensvormen die niet beschikken over menselijke taal. De natuur is complex en veel...is het de bedoeling om als mens daar een begrijpelijk concept van te maken... ik denk het niet. Maar het is wel belangrijk, voor mij om te kunnen ervaren dat ik onderdeel ben van de natuur. Dan ga ik daar bijna vanzelf respectvol mee om. Nu is het zo dat we de natuur aan vernietigen zijn voor allerlei economisch gewin. Als we beter instaat zijn om te kunnen inleven en verbinding te maken met andere levensvormen dan zullen we daar ook anders mee omgaan.
-
info
Concept een portret van een boom. Wat ik heb geprobeerd is om vanuit mijn innerlijk, gevoel voor schoonheid, vertaalt naar beeldtaal te laten zien. Me proberen te verbinden met een boom en plek die ik tegenkwam tijdens de wandeling in Meijendel. Ongeveer twee jaar lang heb ik die wandeling gemaakt ongeveer eens in de drie weken. Wat is een portret? Is het noodzakelijk dat het een foto is van een mens met een uitsnede van een gezicht tot schouders hoogte om het als een portret foto te kunnen ervaren? Volgens mij niet. Wel is het noodzakelijk om de verbinding met het subject te kunnen aangaan. Dat je als het ware een spiegel voorhoudt voor de toeschouwer die er naar kijkt. Een vertaling naar het innerlijk van de maker die het invoelbaar maakt voor de kijker. En waarom ervaren we een pasfoto niet als een portret en een goed uitgelichte foto die je het gevoel geeft alsof je naar een schilderij van Rembrandt kijkt wel? Bijvoorbeeld bij de foto's van Erwin Olaf is er geen discussie of dat een portretfoto is. Ik denk dat het belangrijk is om de natuur niet te ervaren als iets wat buiten mezelf staat. Een boom is een zeer complexe levensvorm die al miljoenen jaren bestaat. Veel langer dan een mens. Ik zie het als een tekortkoming van mezelf dat ik niet in staat ben om te communiceren met andere levensvormen die niet beschikken over menselijke taal. De natuur is complex en veel...is het de bedoeling om als mens daar een begrijpelijk concept van te maken... ik denk het niet. Maar het is wel belangrijk, voor mij om te kunnen ervaren dat ik onderdeel ben van de natuur. Dan ga ik daar bijna vanzelf respectvol mee om. Nu is het zo dat we de natuur aan vernietigen zijn voor allerlei economisch gewin. Als we beter instaat zijn om te kunnen inleven en verbinding te maken met andere levensvormen dan zullen we daar ook anders mee omgaan.
-
info
Concept een portret van een boom. Wat ik heb geprobeerd is om vanuit mijn innerlijk, gevoel voor schoonheid, vertaalt naar beeldtaal te laten zien. Me proberen te verbinden met een boom en plek die ik tegenkwam tijdens de wandeling in Meijendel. Ongeveer twee jaar lang heb ik die wandeling gemaakt ongeveer eens in de drie weken. Wat is een portret? Is het noodzakelijk dat het een foto is van een mens met een uitsnede van een gezicht tot schouders hoogte om het als een portret foto te kunnen ervaren? Volgens mij niet. Wel is het noodzakelijk om de verbinding met het subject te kunnen aangaan. Dat je als het ware een spiegel voorhoudt voor de toeschouwer die er naar kijkt. Een vertaling naar het innerlijk van de maker die het invoelbaar maakt voor de kijker. En waarom ervaren we een pasfoto niet als een portret en een goed uitgelichte foto die je het gevoel geeft alsof je naar een schilderij van Rembrandt kijkt wel? Bijvoorbeeld bij de foto's van Erwin Olaf is er geen discussie of dat een portretfoto is. Ik denk dat het belangrijk is om de natuur niet te ervaren als iets wat buiten mezelf staat. Een boom is een zeer complexe levensvorm die al miljoenen jaren bestaat. Veel langer dan een mens. Ik zie het als een tekortkoming van mezelf dat ik niet in staat ben om te communiceren met andere levensvormen die niet beschikken over menselijke taal. De natuur is complex en veel...is het de bedoeling om als mens daar een begrijpelijk concept van te maken... ik denk het niet. Maar het is wel belangrijk, voor mij om te kunnen ervaren dat ik onderdeel ben van de natuur. Dan ga ik daar bijna vanzelf respectvol mee om. Nu is het zo dat we de natuur aan vernietigen zijn voor allerlei economisch gewin. Als we beter instaat zijn om te kunnen inleven en verbinding te maken met andere levensvormen dan zullen we daar ook anders mee omgaan.
-
info
1000 beelden
-
info
Formalisme is de opvatting, dat het wezen van de kunst schuilt in de loutere vorm van het kunstwerk. Net als de nabootsings- en expressietheorie is ook het formalisme een normatieve opvatting. Dit betekent dateen echte formalist het beoordelen van de kwaliteit van kunstwerken op grond van andere criteria dan formele verwerpt. Consequentie van een formalistische houding is ook, dat voor het creëren van kunst slechts de loutere vorm telt. Morele waarden, historische dimensies, gevoelsmatige intenties, gelijkenis - voor de formalist heeft het allemaal niets met kunst te maken Eigen uitgevonde druktechniek
-
info
-
info
-
info
Dead Normal is about the final phase in the lives of human beings, and handles themes such as old age, illness and death. I started this project in 2001. It's rooted in the fascination that developed from the activities I preformed in my job as a nurse in the homecare sector and where I came frequent contact with this subject. I regard the final phase in a person's life as the most essentially important one, but I believe that western society has an unrealistic picture of the process of dying in general. By using the visual language of photographic imagery I want to show the vulnerable and Transitory nature of life. This is the reason why I find it important to photograph the subject in a simple, sensitive and transparent way. In as much as this can be achieved. I want to show reality as it reveals itself to me. This is one of the reasons I chose to take the photographs in color. Focal to the integrity of the project is the fact that the sitters and relatives cooperated fully and gave permission to publish the work. It has certainly never been my intention that the project should hurt or shock people. I have tried to visualize the subject in an honest way, showing respect abound and from the perspective of my own engagement. The title of the project Dead Normal evolved out of this perspective on its own, as it were.
-
info
-
info
Websites
fotografie/keramiek
www.wimvanophem.nlMaakt deel uit van Kunstenaarsinitiatief / Collectief / Broedplaats
wordt
Lid van Beroeps- / Kunstenaarsvereniging
Haagse Kunstkring
Curriculum vitae
Opleidingen
-
1997 - 2002Fotografische vormgeving Den Haag, Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten Diploma behaald
tentoonstellingen
-
2021Een portret van een boom Evita lokaal Den Haag, Nederland Solo
-
2018Kleurrijk Kunst-en Natuurroute Wemeldinge Wemeldinge, Nederland Foto en keramiek, Project Onderzoek naar de gewone man Solo
-
2018Solo
-
2017Solo Podium 0950, cultureel centrum Rotterdam, Nederland Solotentoonstelling, fotowerk Solo
-
2017Boekpresentatie: Hekwerk Loosduinse Kunstroute Den Haag, Nederland Ongewoon|gewoon Poëzie van het alledaagse. Hekwerk. Hekwerk is een normaal, veel voorkomende ding waar nauwlijks aandacht aan besteed wordt. Ook zeker niet in de fotografie en beeldende kunst. Wat ik me ook afvraag is waarom mensen overal hekwerken plaatsen? Hekwerk wordt gebruikt voor afbakening, het creëren van een eigen ruimte. Het schept een cultuur met eigen wetmatigheden. Nu kan dit soms ook niet anders, bijvoorbeeld, rondom een militair terrein, gevangenissen en overheidsgebouwen. Wat me ook opvalt is dat het esthetisch aspect bijna nooit een rol speelt terwijl er toch allerlei instanties zijn die zich bezig houden met het landschap beheer. Zeker in Nederland. Het creëren van een (eigen) werkelijkheid. Door een object, (hekwerk) uit te lichten in te kaderen los te maken van zijn omgeving wordt het een zelfstandig vorm. Het wordt een weergave van de werkelijkheid die niet zo door de mens gezien kan worden. Simpel en alleen al om het feit dat de mens meer omgevingsfactoren waarneemt dan die op de foto te zien zijn. En daardoor het hekwerk op de foto een andere interpretatie krijgt dan in de werkelijkheid. Je zou de foto als iets surrealistisch kunnen beschouwen. Het wordt een soort eigen belevingsvorm die los staat van het gefotografeerde object. Hekwerk kan overal en nergens specifiek zijn. Toch denk ik dat zoiets bestaat als Nederlands hekwerk dat dit verschilt van Italiaans hekwerk en dat het tijdgebonden is. Dus een weergave van de tijdsgeest. Wat me ook intrigeert, wat zorgt dat een foto een goede foto wordt. Door iets alledaags uit te lichten wil ik uitdrukking geven aan gevoelens en gedachten die ik niet goed onder woorden kan brengen. Ik weet dat dit een erg rekbaar begrip is waar je in principe weinig mee kunt. Maar ik denk juist dat een foto tot een goede foto wordt wanneer het meer doet dan het zichtbare benoemen. Hekwerk het toeval van de werkelijkheid als bepalend element Solo
-
2016Voies Off, Emergences Fotofestival Arles Arles, Frankrijk Groep
-
2015Haags Gemeentemuseum Zomerexpo Groep
-
2015Kunstschouw, Burg Haamstede W.Ophem Solo Solo
-
2014Haags Gemeentemuseum Zomerexpo Groep
-
2013Kunstkerk Amsterdam W.Ophem Solo Solo
-
2013Stadsgalerij Breda Dementie kunst om niet te vergeten Groep
-
2012San Diego Art Institute, San Diego, Amerika Art of Photography Show Groep
-
2012Kunststroming, Krimpen aan de Lek Hollanders kom naar het water Solo
-
2011RAR, galerie en kunstuitleen, Spijkernisse Wordt Foto's en beelden Groep
-
2010Fotogalerie, Fotogram, Amsterdam Wim van Ophem en Ruben Telou Duo
-
2010RotdocFotofestival Documentaire Fotofestival Rotterdam Groep
projecten
-
2021
Den Haag, Nederland Curator Evita lokaal tentoonstellingsruimte
-
2020
The other side of the moon Publicatie fotoboek, Nederland
-
2018
Hekwerk Publicatie Den Haag, Nederland www.wimvanophem.nl Ongewoon|gewoon Poëzie van het alledaagse. Hekwerk. Hekwerk is een normaal, veel voorkomende ding waar nauwlijks aandacht aan besteed wordt. Ook zeker niet in de fotografie en beeldende kunst. Wat ik me ook afvraag is waarom mensen overal hekwerken plaatsen? Hekwerk wordt gebruikt voor afbakening, het creëren van een eigen ruimte. Het schept een cultuur met eigen wetmatigheden. Nu kan dit soms ook niet anders, bijvoorbeeld, rondom een militair terrein, gevangenissen en overheidsgebouwen. Wat me ook opvalt is dat het esthetisch aspect bijna nooit een rol speelt terwijl er toch allerlei instanties zijn die zich bezig houden met het landschap beheer. Zeker in Nederland. Het creëren van een (eigen) werkelijkheid. Door een object, (hekwerk) uit te lichten in te kaderen los te maken van zijn omgeving wordt het een zelfstandig vorm. Het wordt een weergave van de werkelijkheid die niet zo door de mens gezien kan worden. Simpel en alleen al om het feit dat de mens meer omgevingsfactoren waarneemt dan die op de foto te zien zijn. En daardoor het hekwerk op de foto een andere interpretatie krijgt dan in de werkelijkheid. Je zou de foto als iets surrealistisch kunnen beschouwen. Het wordt een soort eigen belevingsvorm die los staat van het gefotografeerde object. Hekwerk kan overal en nergens specifiek zijn. Toch denk ik dat zoiets bestaat als Nederlands hekwerk dat dit verschilt van Italiaans hekwerk en dat het tijdgebonden is. Dus een weergave van de tijdsgeest. Wat me ook intrigeert, wat zorgt dat een foto een goede foto wordt. Door iets alledaags uit te lichten wil ik uitdrukking geven aan gevoelens en gedachten die ik niet goed onder woorden kan brengen. Ik weet dat dit een erg rekbaar begrip is waar je in principe weinig mee kunt. Maar ik denk juist dat een foto tot een goede foto wordt wanneer het meer doet dan het zichtbare benoemen. Hekwerk het toeval van de werkelijkheid als bepalend element Ongewoon|gewoon Poëzie van het alledaagse. Hekwerk. Hekwerk is een normaal, veel voorkomende ding waar nauwlijks aandacht aan besteed wordt. Ook zeker niet in de fotografie en beeldende kunst. Wat ik me ook afvraag is waarom mensen overal hekwerken plaatsen? Hekwerk wordt gebruikt voor afbakening, het creëren van een eigen ruimte. Het schept een cultuur met eigen wetmatigheden. Nu kan dit soms ook niet anders, bijvoorbeeld, rondom een militair terrein, gevangenissen en overheidsgebouwen. Wat me ook opvalt is dat het esthetisch aspect bijna nooit een rol speel
-
2017
VOD self-published Den Haag, Nederland Magazine geïnspireerd op VOUGE waarin ik alles laat zien wat juist niet in VOUGE staat bijvoorbeeld een mode reportage i.p.v dure kleding. Kleding gemaakt van wegwerp artikelen. Met de bedoeling het ter discussie stellen wat we belangrijk vinden in het leven. Wat willen we zien en wat kunnen we niet zien. Waar lopen we in het algemeen voor weg.
-
2014
Zorg en Kunst Evitazorg/ verpleeghuis Nebo Kunstmarkt
-
2013
TV uitzending en intervieuw Den Haag TV
-
2010
Publicatie fotoboek Wondering Haagse Hoge School tentoonstelling en publicatie
opdrachten
-
2010Fotoacademie Rotterdam Nederland Begeleiden student Uitgevoerd
-
2010fonds 1818 Nederland Jaarverslag Uitgevoerd
-
2010Stichting Steinmetz|de Compaan Nederland Jaarverslag Uitgevoerd
Aankopen/werken in collecties
-
2015Evitazorg Den Haag Beeldengroep
-
2015Oranje, Asbestsanering Rotterdam Beeldengroep
-
2014Jan festen Malden Fotowerk
-
2012San Diego Art Institute San Diego/Amerika Fotowerk
-
2012Stichting Steinmetz|de Compaan Den Haag Fotowerk
-
2010Nutshuis Den Haag Fotowerk
-
2010Jedrik en loek Oorthuijs Amsterdam Fotowerk
-
2010Nutshuis Den Haag Fotowerk
-
2009Stichting Steinmetz|de Compaan Den Haag Fotowerk
-
2008Fotomuseum Den Haag Den Haag Fotowerk
publicaties
-
2017Hekwerk Boek eigen beheer, Den Haag Wim van Ophem Den Haag, Nederland Hekwerk is een normaal, veelvoorkomend ding waaraan nauwelijks aandacht wordt besteed. Ook zeker niet in de fotografie en beeldende kunst. Wat ik me afvraag, is waarom mensen overal hekwerken plaatsen. Hekwerk wordt gebruikt voor afbakening, het creëren van een eigen ruimte. Het schept een cultuur met eigen wetmatigheden. Nu kan dit soms ook niet anders, bijvoorbeeld rondom een militair terrein, gevangenissen en overheidsgebouwen. Wat me ook opvalt bij hekwerk is dat het esthetisch aspect bijna nooit een rol speelt terwijl er toch allerlei instanties zijn die zich bezighouden met het landschapbeheer. Zeker in Nederland.
-
2017VOD Boek eigen beheer Wim van Ophem Den haag, Nederland De Griekse filosoof Diogenes, Stoicijnen/Cynici, voldoet helemaal aan het tegenwoordige stereotype beeld van een zwerver. Hij woonde in een versleten ton, bedelde, had een lange baard, waarschijnlijk deed hij weinig aan persoonlijke hygiëne en droeg versleten en vuile kleding. Sprak grote menigten toe, of iemand die op straat liep en beloofde de mensen ondergang en verdoemenis als ze niet naar hem zouden luisteren. Grote kans dat hij nu, in deze tijd, zou worden opgepakt, met het ''vriendelijke” verzoek om zich te laten opnemen in een psychiatrisch centrum. Echter in dat tijdperk werd hij om advies gevraagd door de toenmalige 'regering''(De Senaat). Toen de koning naar zijn beloning vroeg voor zijn bewezen diensten, zei hij de legendarische woorden: “kunt u een stukje opzij gaan want u staat voor het zonlicht”. Hoe serieus zouden wij tegenwoordig iemand nemen die zo'n antwoord geeft ? Als je dan bedenkt, dat bij een soortgelijke functie, het nu een discussiepunt is of het veroorloofd is om meer dan de 'Balkenende norm' te verdienen. Hij verkoos geheel vrijwillig om zo te leven. Misschien is het mijn perceptie dat het leven van een zwerver geheel door omstandigheden wordt bepaald en veelal uit ellende bestaat. Als ik een dak of thuisloze op straat tegen kom zal ik niet zo snel aan hem vragen of hij weet hoe laat het is. Mocht hij mij aanspreken bestaat er een grote kans dat ik me erbij ongemakkelijk voel en het gesprek zo snel mogelijk wil beëindigen en ik zal hem zeker geen advies vragen voor bijvoorbeeld een hypotheek. Wat maakt mij zo ongemakkelijk als ik een thuis en dakloze zie? Waarom draai ik mijn hoofd weg en schaam ik me een beetje. Komt het te dichtbij mijn eigen broze veilige wereld ? Wat me ook opvalt, is dat de westerse manier van denken over de “derde wereld landen “ sterk wordt beïnvloed door hoe fotografen en documentairemakers deze "derde wereld" in beeld brengen. Over het algemeen worden armoede, hongersnood en oorlog (meestal) op een ethisch verantwoorde manier in beeld gebracht waarin vooral het menselijk leed en de morele verontwaardiging daarover centraal staan. Nu bestaat deze misère net zo goed in de Westerse samenleving. Ik ben me ervan bewust dat dit op een andere schaal is en met een andere intensiteit dan in derde wereld landen. Maar de vraag is of dit uitmaakt voor het betreffende individu ? Ik vraag me af waarom deze beelden wel tot morele verontwaardiging en eventueel daaruit voortkomende actie leiden als ze ui
-
2010Wondering d ‘ jonge Hond, Amsterdam Fotoboek
-
2009Wondering d ‘ jonge Hond, Amsterdam Fotoboek
-
2006Doodgewoon Episode, Rotterdam Fotoboek
Recensies
-
2017Hekwerk Magazine Dr. Arthur Crucq, kunsthistoricus Den Haag, Nederland Essay hekwerk Ze zijn zo gewoon dat wij hen nauwelijks nog bewust worden wanneer we bij ze halt houden, zelfs al is dat letterlijk de reden van hun bestaan. Maar nagenoeg elk stukje grond dat zich mag vergewissen van een rechtmatige eigenaar lijkt er door te worden afgebakend; hekken. Aan deze onverschilligheid ligt wellicht de illusie ten grondslag dat we ons in het Westen steeds minder beperkt weten door omheiningen en begrenzingen. We reizen immers nog altijd ongestoord van de ene Europese staat naar de andere terwijl net buiten ons blikveld de hekken die ooit zo hartstochtelijk werden neergehaald stilletjes aan weer werden opgetrokken. Men zou kunnen concluderen; de grenzen zijn weer terug en daarmee ook de hekken maar misschien is het gewoon naïef te denken dat ze ooit zijn weggeweest. Het ijzeren gordijn dat de bevolking van het voormalig Oostblok moest beletten naar het Westen te vluchten, het hekwerk dat de Hongaarse premier Orbán rondom zijn land liet bouwen om vluchtelingen te weren, de grenshekken tussen de Verenigde Staten en Mexico die illegale immigranten buiten de deur moeten houden; het zijn politiek beladen voorbeelden uit heden en verleden die niet zelden negatieve connotaties oproepen. Ze functioneren immers dankzij insluiting- en uitsluitingsprincipes; ze discrimineren. Jij wel maar jij niet! Maar onze confrontatie met afscheidingen in de vorm van muren of hekken is in de eerste plaats alledaags. We ondervinden het in de stedelijke omgeving als omheining van bouwgrond, privéterrein, industriecomplexen en spoorwegemplacementen. Soms hebben ze de bedoeling mensen af te schermen van de samenleving zoals de hekken rondom detentiecentra doen. Evengoed zijn ze opgetrokken rondom scholen en speeltuinen waar ze onze kinderen moeten beschermen tegen voor hen vijandig verkeer en ander mogelijk onheil uit de boze buitenwereld. Op het platteland dwingen hekken het vee in strakke paden op hun tocht van het weiland naar de stal en markeren hekken de grenzen van het boerenbedrijf. In bosrijke buitenwijken en op uitgestrekte landgoederen omheinen ze het privébezit van hen die tot de ‘gelukkigen’ behoren. Voor de hardnekkige verstaander zijn hekken soms van schrikdraad voorzien. Zelfs de natuur is door hekwerk begrensd. De uitzichten vanuit de trein tussen Almere en Lelystad op de eindeloze kuddes die de Oostvaardersplassen begrazen mogen dan het idee van ongerepte natuur suggereren, om onveilige verkeerssituaties en landbouwschade te voorkomen heeft
Prijzen en stipendia
-
2015Finalist Street photography award LensCulture magazine, Amerika
-
2014Genomineerd Fashion and Fine Art Black Spider awards, Bevery Hills Amerika
-
2008Publicatie Wondering Fonds verstandelijk gehandicapten, Amsterdam
-
2008Publicatie Wondering SNS REAL fonds, Rotterdam
-
2004Publicatie Doodgewoon VSB fonds, Breda
-
2004Genomineerd PANL Award #13 PANL, Amsterdam
Vertegenwoordiging
-
--Tedoen kunstprojecten, Isabelle Schol Breda, Nederland, Nederland https://www.bliksum.org/projecten/
artistieke nevenactiviteiten
-
2015 - 2019Docent Keramiek, Evita Lokaal Loopt nog
-
2010 - 2010Begeleiden student, examen Fotoacademie Rotterdam